Her biri birbirinden muhteşem renklerde kelebekler, çiçekler...
Bu gezide öğrendiğim bir şey daha var ki, o da çiçeklerin doğal ortamında coştuğu.
Bakıyorsunuz her köşeden her kaldırım kenarından turuncu mor şahane çiçekler fırlamış, bir kaç dal söküp, getirip saksıya diktik.
Günlerce ne ilaçlar ne gübreler verdik, suladık, sevdik, okşadık... Yok, olmadı, olmadı :( Solup gittiler.
Kayınvalidem dedi ki; toprak öz anne imiş, saksı üvey anne. Öz annesi gibi kimse bakamazmış çiçeklere...
Ne diyeyim, doğru söze ne denir :)
Ve, doğanın diğer öz evlatları :)
